Tragedy is easy, comedy is hard. ความเศร้าเกิดขึ้นง่าย ความตลกขบขันเกิดได้ยาก จริงหรือ ? ที่แน่ ๆ คือ ใครต่างก็ชอบอารมณ์ขัน ชอบที่จะหัวเราะหรือยิ้ม และชอบที่จะเห็นคนอื่นหัวเราะและยิ้มเช่นกัน อารมณ์ขันไม่เพียงแต่ทำให้เรารู้สึกดี เบิกบานใจ แต่ยังให้บทเรียนอีกมากที่หลายคนอาจลืมไปหรือคาดไม่ถึง
1. ความจนเป็นเรื่องที่สนุกกว่าความรวย
2. เรื่องตลกไม่เคยมีเพียงแค่ความตลก มันมักมีสัญญะบางอย่างซ่อนอยู่ ด้วยเหตุที่ว่าไม่สามารถสื่อสารกันตรง ๆ ได้ เช่น เรื่องผิดกฎหมาย ผิดศีลธรรม ความไม่ชอบมาพากลของคนมีอำนาจ เป็นต้น
3. ผู้หญิงไม่ชอบผู้ชายที่เข้ามาจีบด้วยมุขตลกที่แป้ก และจะรู้สึกเกลียดทันทีที่เล่นตลกแบบไร้กาลเทศะ ไร้มารยาท
4. คนที่มีอารมณ์ขันเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์และมีไหวพริบในการสื่อสาร ซึ่งการสื่อสารนั้นเองก็สามารถสร้างพลังและอำนาจให้พวกเขาได้ (ลองสังเกตจำนวนคนที่นิยมชื่นชอบผลงานประเภทตลกล้อเลียนเสียดสีสังคมสิ !)
5. ในขณะที่ความเศร้าเป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมสำหรับการสร้างสรรค์งานศิลปะทั่วไป เช่น เพลง ละคร ภาพวาด ให้ออกมาประณีต เร้าอารมณ์ สะเทือนใจ บาดลึกใจ ความขบขันกลับเป็นสิ่งที่เข้าถึงได้ง่าย (ทุกเพศ ทุกวัยชอบอารมณ์ขัน) และเป็นกลางที่สุด (มีทั้งตลกบริสุทธิ์และตลกร้าย)
6. เมื่อเราหัวเราะก็เท่ากับว่าเราประกาศชัยชนะบางอย่าง สถานการณ์ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ลึก ๆ เราอาจเป็นคนไม่มั่นใจ พ่ายแพ้ รู้สึกแย่ แต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มมันช่วยให้เรามีภาพลักษณ์ที่ดูดีขึ้นเป็นกองและเสริมความมั่นใจได้จริง ๆ
7. แม้คำขอโทษของบางคนจะไม่ทำให้หายเจ็บ แต่อารมณ์ขันเป็นเครื่องมือที่ช่วยฟื้นฟูความรู้สึกแย่ให้ดีขึ้นมาได้มาก … อะไรที่แย่ แก้ไม่ได้ ก็คิดซะว่าเป็นเรื่องตลก : )
8. เมื่อสถานการณ์น่าเบื่อหรือเริ่มไม่เป็นใจ อารมณ์ขันจะช่วยให้เกิดการยกระดับจิตใจและเกิดการค้นพบได้ดีกว่าการใส่ร้ายป้ายสี หรือเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้
9. ถ้าคุณต้องการเข้าร่วมกลุ่ม, ดึงดูดความสนใจจากเพื่อน, หรือต้องการให้นักเรียนนักศึกษาสนใจในการเรียนการสอน อารมณ์ขันเป็นเครื่องมือสำคัญที่จะช่วยให้ทุกอย่างง่ายขึ้น สนุกขึ้น เข้าถึงกันได้ดีขึ้นจนนำไปสู่การเข้าถึงเรื่องอื่น ๆ ได้ง่ายเช่นกัน เช่น เนื้อหาสาระการสอน, ประเด็นที่จะนำเสนอหน้าชั้นเรียน … มันคือเสน่ห์อย่างหนึ่งที่คุณต้องพกติดตัวไว้ !